Էջ:Nar-Dos, Collected works, vol. 3 (Նար-Դոս, Երկերի ժողովածու, հատոր 3-րդ).djvu/558

Այս էջը հաստատված է

ՍԻՍԱԿՅԱՆ.— Օրինակ ի՞նչ գործում։

ՍԱՌԱ.— Օրինակ, երբ գործը վերաբերի... ձեր պատվին։

ՍԻՍԱԿՅԱՆ.— Ի՞նչպես թե իմ պատվին։

ՍԱՌԱ.— Օրինակ... ա՛յ, թեկուզ հենց այն պարոնը, որ այս րոպեիս անցավ ու դարձավ մեր առաջով և լիրբ հայացքներ էր ձգում ինձ վրա. եթե նա հանկարծ մոտենար և համբուրեր ինձ, չէիք սպանիլ։

ՍԻՍԱԿՅԱՆ.— (Վեր է թռչում հրացայտ աչքերով): Օ՜, ես կխեղդեի նրան...

ՍԱՌԱ.— (Կարճ ժամանակ խորաքննին հայացքով նայում է նրա աչքերին, հետո կամաց բռնում է նրա ձեռքից և ուզում է նստեցնել. Սիսակյանը հանկարծ վրա է ընկնում նրա ձեռքերին և սկսում համբուրել կարոտագին սիրո բուռն զեղումով): Ա՞յդ ինչ է... գժվեցի՞ք... (Սիսակյանը վախեցած թողնում է նրա ձեռքերը): Նստեցեք հանգիստ և աշխատեցեք, որ չբարկանամ իրիկվա պես։ (Սիսակյանը նստում է նրանից մի քիչ հեռու): Մոտիկ նստեցեք։ (Սիսակյանը վախվխելով մոտ է քաշվում: Միջոց): Այս գորտերը նորից սկսեցին... (Միջոց): Ինչո՞ւ ձեր բարեկամը չմնաց։

ՍԻՍԱԿՅԱՆ.— Մարգարյա՞նը։

ՍԱՌԱ.— Այո։ (Սիսակյանը շփոթվում է, չիմանալով ինչ պատասխան տալ): Տեսե՛ք, սուտ չխոսեք։

ՍԻՍԱԿՅԱՆ.— Նեղացավ...

ՍԱՌԱ.— Ինչի՞ց... Մի վախենաք, ասացեք։ Ինչի՞ց նեղացավ։

ՍԻՍԱԿՅԱՆ.— Քո... ձեր վարմունքից...

ՍԱՌԱ.— Հաա՞... ի՞նչ ասաց։

ՍԻՍԱԿՅԱՆ.— Ասաց, որ դու... որ դուք... Սառա, աղաչում եմ, թույլ տվեք դու-ով խոսեմ ձեզ հետ։ Դու-ով որ խոսեմ, կխոսեմ անկեղծ, մտերմորեն։

ՍԱՌԱ.— Թույլ եմ տալիս։

ՍԻՍԱԿՅԱՆ.— Դու էլ դու-ով խոսիր ինձ հետ։

ՍԱՌԱ.— Կխոսեմ։ Ի՞նչ ասաց իմ մասին։

ՍԻՍԱԿՅԱՆ.— Շատ բան ասաց, բայց ես այնպես վիրավորվեցի, այնպես վիրավորվեցի, որ...