Այդ բաժին է միայն անասունների,
Որոնք ապրում են, որպեսզի մեռնին։
Բայց դուք մեռնում եք, որպեսզի ապրիք,
Եվ ձեզ այն վսեմ ներքին անպատում
Բերկրանքն էլ բավ է, որ աստվածային
Հատուկ ձեռքով է ձեր սրտում վառվում։
Ձեռագործ պսակներ նույնպես ձեզ պետք չեն,
Դրանցով զարդարվի թող մահկանացուն.
Բայց դուք անմահ եք,— դրանք շատ չնչին են,
Ձեր պսակն է ձեր — սուրբ գործն և անուն։
15 փետր. 1887.