Մինչև համբաւ մեծի հրաշին
Ծագմամբ լուսոյն ընթանային
Ի յամենայն Հրէաստանին,
Նշանքն եղեալ ձեռօք կուսին:
Իսկ զմեռեալդ ի կենդանին
Տաբեալ ի կէտըն պայմանին,
Զոր վաղագոյն տեառնէ յայտնին՝
Ձորն անուանեալ Գեթասմանին:
Ընդ համբառնալ զօրոց վերին
Ի Խորափիտն ամփոփէին,
Ըստ տիրական պատուիրանին՝
Ըզգուշացեալ պինդ պահէին:
Յաւուրս երիս անդրէն գալով
Ուստի երգոց ձայն լսելով,
Ապա լռեալ զտեղի կալով
Հնչիւնքն ձայնին դադարելով:
Այն ինչ հոգւոյն տնօրինեալ
Բարդուղիմեոս յետոյ հասեալ՝
Այն որ ի Հայս շրջագայեալ
Եւ ընդ Թովմայի Հնդիկն գնացեալ:
Առեալ ի սուք մեծի նստէր
Եւ եղկելով գանձն կոծէր,
Յողջոյն սուրբ մօրըն փափաքէր,
Ընդ օրհնութիւնս տոչորէր:
