Քամահող եդին
Կամաց արքային
Իւրեանց դաստ քուշին.
Տարեալ յատէնին
Եւ հարցանէին,
Սասաիւ փորձէին.
Հաստատուն տեսին
Զհաւատ նորին՝
Սիրովն ի սրտին.
Անվեհեր գտին
Ի պատասխանին
Զիմաստութեամբ լին:
Անդ վճիռ հատին
Ըսպանման նմին,
Զոր ցանկայր ինքնին.
Զպճղունս ծակեցին
Եւ յերկար թողին
Ի կախաղանին.
Սակաւ խոցեցին,
Զի յամէ նմին՝
Յերկիւղ ռամկին.
Իսկ նա միշտ կնքէր
Զնշան սուրբ խաչին
Ի շուք ճակատին.
Ի յառաւօտին
Մինչ յերեկոյին
Շունչըն քաղէին.
Ապա աւանդեաց
Զմաքուր հոգին
