Դաւիթ Անյաղթ փիլիսոփայ,
Ծաղիկ բուսեալ ցեղինս Հայկայ,
Ծրծեալ զիմաստն ի յԱթենայ,
Գեր քան զհելլենսըն ճոխանայ:
Արար ըզգիրքըս Սահմանաց,
Սահմանելով ի վեց դիմաց,
Եցոյց, թէ գո՛յ իմաստ մըտաց,
Իմաստուրաց իմաստակաց:
Իիւսէ ընդ այս կից ընդ դիմակ,
Թէ չարն ո՛չ է ինքնին էակ,
Այլ արարչին գոլով ներհակ,
Թիւր կամքն եղև նըմին գրտակ։