ո՛չ մտանէ ի գործ, որ իւրն է պատկան:
Ի ամենից դժուարութեանց զարհուրի,
և ոչ իրիք աշխատութեան մերձ լինի:
Սակաւ ինչ գործ թէ հպի թախանձի,
և ոչ ի վարս արանց բարեաց նախանձի:
Ծայրիւ մատին հպիլ ի գործ պիտանի,
կամիլ կամի, թէպէտ սակայն ո՜չ կամի:
Բեռնէ ինքեան, որ ո՛չ կարէ ընթանալ,
ուր և կամի լինի, ցանկայ, անզէն կալ մնալ:
Զկամիլ ծուլին թէպէտ կարեմք հաստատել,
բայց զգործելն ո՛չ ոք կարաց տեսանել:
Այս բարութիւնս որ կայ մեզ հուպ ընտանի,
բազում ջանիւք և թեքերմամբ գտանի:
Նա որ յերկինս է և այսմիկ աննման,
որքան ապա աշխատանաց է արժան:
Թէ զանցաւոր բարիս քրտամբ ստանաս,
զիարդ վերնոյն անաշխատ կաս մնաս:
Արդ վայրապար յուսաս ունիլ փրկութիւն,
թէ ոչ ի բաց դիցես զքոյդ թողութիւն:
Զոր օրինակ հաւ ի թռչիլ սնանի,
նոյնպէս և մարդ առ ի գործել ծնանի:
Ո՛վ դու խոտան և ինձ նման անպիտան,
զյիշումն ահեղ աւուրն արա քեզ խթան:
Եւ ստիպեա նովաւ գքեզ յաշխատանս,
զի մի յետոյ անկանիցիս ի տաժանս:
Զազնուութիւնդ քո զոր նախ ունէիր,
արիացեալ զայն վերստին զգեցիր:
Մեզ գերիմաստ սուրբն Պողոս քարոզէ,
զանեղծ բարւոյն վարդապետեալ բացատրէ
