Ըզբան եռամեծին Դաւթի,
Թէ ամենայն չար տանջէլի,
Ոտիւք չափեալ ըստ իւր ըղձի,
Ուրումըն այս բանասիրի:
Լեր իմաստուն կամ հետևօղ իմաստնոց,
Կալով ի բաց ի մարդակերպ անասնոց,
Զի գիտութիւնն է իմաստնոց ճառագայթ,
Տըգիտութիւնն՝ անիմաստից որոգայթ:
Գին Մաշտոցիս թէ տալ կամիս,
Սակաւ խընդրեմ, որ չընեղիս,
Զոր ինչ ի սոյն գըրքես շահիս,
Զերկու տասնին մէկըն տուր յիս:
Հաւախումըն սահմանաց,
Հանգըստութիւն սերտողաց,
Նաև այլ ինչ պիտանի,
Թըւովն իսկոյն գըտանի:
Եթէ ըղձանաս լինել տրամաբան,
էր միշտ հետևող գիտնոցն վարժման.
