Ջանիւ հասցես ասէ շնորհաց,
Մի ծոյլ կենայ և դեգերայ
Թէ գանձն քո տաս ի ճըգնաց,
Եղիցես յիմաստան գերիմաց:
Ներել մաղթեմ աղերսարկեալ,
Որ ինչ իսմա սրխալ գըտեալ,
Ո՛չ գիտելոցն և ո՛չ տեսեալ,
Կամ ըստ հընոցն այնպէս թողեալ:
Այր կատարեալ և թշնամւոյն բարի կամի,
Եւ ոչ թէ սոսկ իւր սիրական բարեկամի:
Թէ զղջանաս ի մեղաց
Ոչ՛ հեռանաս ի շնորհաց:
Որոյ ձեռքն է յողորմութիւնս առատացան,
Հընձէ նա զայն որպէս մըշակ առատացան:
Որ ըզխրատ ծերոց գիտնոց անարգէ,
Նա քան զամէն անարգելիս անարգ է:
