Ի սիրելոյս իմմէ ի բաց ընկեցայ,
Վասն այսորիկ սըգատրեալ վարանիմ,
Ի քաղցրագոյն տեսութենէն զըրկեցայ,
Վասն այսորիկ գոռայ, գոչէ բերան իմ:
Պայծառ արևս իմ հեռացաւ ի յինէն,
Եւ զիս եթող զուրկ ի յիւր տեսութենէն,
Իբրու տատրակ անընկեր մը նացի մէն,
Վասն այսորիկ գոռայ, գոչէ բերան իմ:
Աւա՞ղ գերոյս, որ եղէ ողորմելի,
Լալի, արտասուելի և յոյժ սըգալի,
Զի հեռացաւ յինէն սէրն իմ տարփալի,
Վասն այսորիկ գոռայ, գոչէ բերան իմ:
Ղամպարօրէն էր ճառագայթ ի սրտիս,
Որով բերկրեալ զուարճանայի եղկելիս,
Արդ հեռացեալ՝ ողորմելի եթող զիս,
Վասն այսորիկ գոռայ, գոչէ բերան իմ:
