Հրով սիրոյդ վառեալ գերիս,
Յարակ տապիմ, տոչորիմ յիս,
Արի՛ և քեւ զովացո՛ զիս,
Արի՛, սէր իմ, արի՛, արի՛:
Որքան եղէ ի քէն ի բաց,
Եղև բաժին իմ ողբ և լաց,
Հոգիս առանց հոգւոյդ մընաց.
Արի՛, սէր իմ, արի՛, արի՛:
Ի իւծիմ, հալիմ սիրով քոյին,
Քան ըզբընաւս ի վերոյին,
Չունիմ խնդամն ըստ ներգոյին,
Արի՛, սէր իմ, արի՛, արի՛:
Րախացուցիչ իմոյս հոգայ՝
Դո՛ւ ես, ով մի միայն յարգոյ,
Յագումն ինձ՝ բաց ի քէն՝ ո՛չ գոյ.
Արի՛, սէր իմ, արի՛, արի՛:
