Էջ:Paghtasar Dpir, Taghs (Պաղտասար Դպիր, Տաղեր).djvu/50

Տե՛ս, թէ զիարդ վառեալ վառին
Ծաղկունքն ի գոյնս և շողշողին,
Այգիքն ամէն բերկրաբուրին,
Ե՛կ, սիրելի, ուրախացիր:

Կըճկըճաձայն շարքն ընթանան,
Վէտ-վէտ գոլով ծիծաղական,
Լերինք, բըլարք ուրախանան,
Ե՛կ, սիրելի, ուրախացիր.

Պիւլպիւլն ի սէր վարդին վառի,
Սիրով նորին սիրահարի.
Արի՛, արի՛, մօտ մեզ արի,
Ե՛կ, սիրելի, ուրախացիր:

32

ԴԱՐՁԵԱԼ ՏԱՂ ՈԻՐԱԽՈԻԹԵԱՆ

Ի մերձիլ գարնան ալգիք ծաղկեցան,
Բուրաստանքն ամէն գոյնըզգոյն երփնազարդեցան,
Պատըրվակ վարդին ի բաց շըրջեցաւ,
Թըռչունքն ի հոտոյն պարելով արբեալ զմայլեցան:

Առ նախանձ միմեանց ծաղկունքն ի յայգին,
Յիւրեանց կոկոնէն փութապէս ի դուրս դըրդեցան,
Ղևկիոնն եկեալ աւետիս տալով,
Ձայնէ պիւլպիւլին.— Այ խըղճուկ, բաղձանք քո լըցան: