Ահա գարունն եկեալ էհաս,
Արի՛, պիւլպի՛ւլ, լեր զըւարճադէմ.
Պահար օլտի՝ կիւլշէն իչրէ
Թահտի նիշին օլտի գօնչէ ֆէմ,
Սիրահար, օլտի գօնչէ ֆէմ:
Ո՛հ, հերիք ողբաս,
Ահա գըտեր զանհամեմատ ըզքո տարփալին.
Օլքի անըն տիտարընըն միւշթագըտըր պիւսպիւթիւն ալէմ,
Սիրահար պիւսպիւթիւն ալէմ:
Պիւլպիւլն ասէ.
Բարի եկիր, սիրելի իմ, տարփալի իմ, դու հազար բարի.
Մերհէպա հօշ կէլտին, է՜յ, կեօյնիւմ սուրուրի,
էօմրիւմիւն վարի, գովելի, էօմրիւմիւն վարի:
Ո՛հ, թէ բոլոր զգոյս սեպհական
Ինձ պարգևեսցեն ի ժառանգութիւն,
Կեօյնիւմիւն մագսուտի սէնսին,
Սէնտէն էօզկէ միւլքէթ իստէմէմ,
Գովելի, միւլքէթ իստէմէմ:
3—5. Գարուն եղավ, պարտէզի մեջ
ԲՆակվեցավ վարդաբերանը,
Սիրաբար դարձավ վարդաբերանը:
8—9. Նրա տեսին է կարոտ ողջ աշխարհը,
Սիրաբար ողջ աշխարհը:
