հայագիտական հրատարակության «մենտոր» (դաստիարակ), «հմուտ տաղասաց»:
Ցավոք, մեզ չի հասել Պաղտասար Դպիրի կյանքի ու
գործունեության հետ կապված որևէ ամբողջական գրություն:
Նրա մասին հատուկենտ տեղեկություններ ենք քաղում
ձեռագիր և տպագիր մատյանների հիշատակարաններից,
տապանագրերից և մի քանի բանաստեղծություններից:
Պաղտասար Դպիրը ծնվել է 1683 թվականին Կեսարիա
քաղաքում, արհեստավորի ընտանիքում: Հոր անունն է
Գրիգոր, մորը՝ Թուրվանդա: Արհեստի բերումով հյուսն
Գրիգորը ընտանիքով Կեսարիայից գաղթում է Պոլիս: Այս
պատճառով Պաղտասար Դպիրը իրեն հաճախ կոչում է
նաև Պաղտասար Կեսարացի, Կոստանդնուպոլսեցի, Գրիգորյան:
Մեզ հասել են որոշ տեղեկություններ նաև Պաղտասար
Դպիրի ժառանգների մասին: Նրա զավակներն են
եղել Արսեն Դպիրը և Անտոն երեցը, իսկ թոռը՝ Մեսրոպ
վարժապետը: Պատանեկան հասակում Պաղտասար Դպիրը
Պոլսում սովորում է կոշկակարության արհեստը և ապա
հաճախում տեղի նշանավոր ուսուցիչ և դաստիարակ Աստվածատուր Ջուղայեցու դպրոցը: Զանազան առիթներով նա
խոր երախտագիտությամբ է հիշում «արդյունավոր»,
«հեզահոգի», «անձանձիր» ուսուցչին: Օժտված լինելով սքանչելի
ձայնով՝ Պաղտասար Դպիրը երգում է եկեղեցում և
ստանում դպիր կոչումը: Դեռևս երիտասարդական տարիներին
նա լայն ճանաչում է ստանում իբրև հմուտ հրատարակիչ
և երգահան-բանաստեղծ: Պաղտասար Դպիրը անձամբ
ինթն է վարում հայագիտական կարևոր երկերի հրատարակության
գործը, ընտրում, բաղդատում բնագրերը,