Զի ո՛չ ունիս յերկրի ճարտար,
Այլ երկնային միածինըն հօր,
Տուն և տեղի տեառն աստուծոյ՝
Մեծ պատուելի սուրբ էջմիածին:
Ահեղ գոչմամբ ուռն ի ձեռին
Իջեալ յերկնից միածին որդին,
Տեսանելով արթուն անուն՝
Հայաստանեայց սուրբ լուսաւորչին:
Ոսկի ուռամբն ուժգին բախմամբ
Դողացուցեալ ըզսանդարամետս,
Բարձրապատիւ աթոռ հայոց,
Յոյժ յարգելի, սուրբ էջմիածին:
Անթիւ անհուն զօրացն երկնից,
Իջեալ ըզհետ որդւոյն միածնի,
Լուսով լցեալ դաշտն երջանիկ,
Սիւն լուսեղէն կանոնեալ ի յերկրի:
Կաթողիկէ մեզ կառուցեալ,
Անվանելի ի դրանց դըժոխոց,
Իւղովն օծման գետաւետեալ
Մա՛յր պաշտելի, սուրբ էջմիածին:
