Որ ատէ զյանդիմանութիւն
Եւ ո՛չ անսայ խըրատուց,
Ամենայն կերպ թըշւառութիւնք
Դիմեն ի նա վազիվազ:
Հըպատակ լեր ծերագունից,
Որք շահաւէտս բարբառին,
Ո՛չ բընաւին կելով անլուր
Օգտակար խօսիք նոցին.
Քաղցրախօս լեր յամենեսին՝
Համեմեալ բանիւ քոյին
Եւ մի՛ խոցեր զոք բերանովդ,
Որ գունակ վայրի վարազ:
Որ քո չիցէ ինչ օտարին՝
Մի՛ բընաւ ցանկար նըմա,
Ապա թէ ոչ՝ յօրն ահագին
Առ ի քէն պահանջքի նա.
Ի գերազանց վարդապետին
Իսկագոյն բանիցն իմա
Որ ի գըլխոց ձերոց, ասէ,
Պակասի և ո՛չ մի մազ:
Գինտ գեղեցիկ, ոսկի ազնիւ,
Սիրելի հաւատարիմ,
Պի՛նտ կալ ըզնա, թէ գըտանես
Ցաւակից քեզ մըտերիմ.
Զոր գերիս մինչ ունիմ առ իս՝
