գրված է 13 տարեկան հասակում, 1864֊ին (Չոպանյանը իրավացիորեն գրողի ծննդյան թիվն ընդունում էր 1851-ը)։ Բանաստեղծությունը տեղ չի գտել հեղինակի օրինակած տետրերում։
Չոպանյանն այս բանաստեղծության մասին գրում է. «Կպատմվի, թե Ստեփան Փափազյան..., որուն ձեռքն անցեր է այս տաղը, սաստկորեն հանդիմաներ է փոքրիկ Դուրյանը այդպիսի ամբարիշտ բան մը գրած ըլլալուն համար և խստիվ պատվիրեր է այդ մեղքն անգամ մըն ալ չգործել («Դուրյանի կյանքը...», էջ 24)։
Տպագրվում է ըստ «Դուրյանի կյանքը.․․» ուսումնասիրության։
ՏեՔՍՏԱՅԻՆ ՏԱՐԲեՐՈՒՅՈՒՆՆեՐ
«Պետրոս Դուրյան» (1894)
8 Ծըլած փթթան սրտիս մեջ նոր։
13 Ինչո՞ւ արդյոք խորշակահատ
16. Սըրտերն զեղու արտասուք միշտ։
2. ԻՑԻ՜Վ ԹԵ
(էջ 13)
Օրինակված է ինքնագիր երկու տետրերում։ Առաջին անգամ լույս է տեսել հեղինակի կենդանության օրոք՝ Կ. Պոլսի «Մեղու» պարբերականում (1871, 19 հունիս, թիվ 63), առանց գրության թվականի նշման։ Զետեղվել է բոլոր ժողովածուներում, բացի 1908 և 1922֊ի հրատարակություններից։
ԱՂԱՎԱՂՈՒՄԵՐ
|
