Ո՜հ, եթե հող ձառի մը շուք Կա և նորա քով մեկ վըտակ, Եթե կա հոդ սեր անապակ է Կան ազատ օդ, ազատությունք։ 45 Ո՜հ, կը թոթվեմ ես այս աղտոտ Ձորձն հոգվույս՝ կյանքս՝ մինչ իսկ այսօր, Հող կը հագնիմ, հո՜ղ սըգավոր... — Ա՛հ, ուզածներս, Վա՛րդան, կա՞ն հոդ.․․։
1871