Էջ:Petros Duryan, Collected works, vol. 2 (Պետրոս Դուրյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/299

հիշատակարանացը մոխրույն տակ... Պիտի տեսնես , որ վաղր Հայաստան շկա..* Վաղր Հայր ստրուկ կամ Պարսիկ է։ Վա՜յ այն հարվածյալ ազգին, որ օտարին պատրիլ ու թունավոր լեզվեն կը խարվի. վա'յ այն անձին, որ յուր ազդը փառասիրության կամ մեծության կը զոհե, վա յ քեզ, Հա9յ, եթե Պարսկաստանի գիրկը նետվիս (կը էէեկ- նին): Տ ես իI Բ ՍԱՀԱԿ (մինակ) Վերջապես սպիտակ ալյացս տակ Հայության աստ֊ ղին անկո ւմը պիտի տեսնեմ... Մառախուղ մը կը պատե Մ ասյաց ճակատը* Հա յության հետին հառաշա նքնէայն, որ այս սև կամարներուն տակ պիտի նվաղի... Ա հ, հյուծյալ ալերս չունին շանթեր, որ Հայության ոսոխնե֊ րը զարնեմ... Ի՞նչ ընեմ, կը սիրեմ Հայը, կը սիրեմ ազդս սրտիս խորեն... Օրորոցիս մեջ ալերս հ աղթության դափնյա կամարներուն մեջ բացի, և արդ մոխրէր և մա¬ ռախուղի մեջ գերեզմանս պիտի գոցվի... Ո վ երկինք, այրե հոգիս դժոխոց անծուխ բոցերուն մեջ, բայց կայծ մը տուր Հայաստանի մարած սրտին... Այլ ո՞վ կը մ ա֊ րե Հ Ш (Ո ւն փառաց ջահը, Հայը, Հայն իր անկումը կր խնդրե և երկինք ի՞նչպես կանգնե... Գոցվեցե' ք անհու- սության անդունդներ... Գոցվեցե'ք գերեզմանի ահարկու դռներ, ի նլպես պիտի ծածկեք թագն ու Հայը ձեր համր մշուշին ներքև... Եվ դո՛ւք, Արշակունի ուրվականներ, դեռ պիտի հ ան դուրժե՞ ք ձեր դամ բանա ց մեջ։ — 299 —