ՏԵՍԻԼ Գ
ՎԱՐԴ (առանձին)
Քունն արտևանացս վրա կը ծանրանա... Երեք օր է որ աչքս չեմ գոցած... Ա՜հ, հոս քիչ մը նիրհեմ... գուցե երազիս մեջ տեսնեմ Շուշանս և կարոտս առնում... Շուշա՜ն, մի՛ մոռնար զիս բնավ... (ծառին կրթնած քնանալու կըլլա, իսկույն հետևյալ երգը կը լսվի՝ զոր մտախոհ և ապշած մտիկ կընե):
ՍԻՐԵՐԳ
|
Այս ե՞րգը... այս ձա՞յնը... պիտի հիշեմ ես, կը դողամ... սիրտս կը տրոփե... Այո՛, Շուշանա ձայնն է... Բայց ո՞ւր եմ ես... Երկի՞նքն եմ եթե ոչ երկրի վրա...