Ի գալ գարնան եղանակին,
Երկիրս ամէն կանաչացաւ,
Եկեալ երգնակն էջ ի յայգին,
Ի տես վարդին առ փութացաւ:
Պայծառացեալ գնա գըտանէ,
Եւ զգեղ նորին իսկ վայելէ,
Թոչնոցն ամէն սիրով ձայնէ՝
Եկայք, տեսէք վարդն իմ բացաւ:
Եդեմական դրախտին նըման,
Այգիքն ամէն վայելչացան,
Դաշտք և հովիտք իսկ ծաղկեցան,
Բաղձանք սըրտիս այսօր լըցաւ:
Աշխարհս ամէն բոլորովին
Փառազարդի նըման դրախտին,
Լըրումն առեալ քան ըզլուսին,
Նոր ի նորոյ պայծառացաւ:
Կըռունկն յերկնից գոչէ անոյշ,
Լըսօղքն ամէն մընան ապուշ,
Ծիծառն եկեայ առնէ մեզ յուշ,
Թէ օր սիրոյ ձեր մերձեցաւ:
