Կարմրափա՜յլ, արփիափա՜յլ
Տո՜ւնկ տիրակերտիկ:
Քո ցըրօնքդ և իմ լալօնքս ո՜չ խափանեցաւ,
Ողջոյն օր մի օրերուն՝ սիրտս չուրախացաւ,
Վէրք հոզւո՜յս և ցաւ Արտի՜ս ո՜չ փարատեցաւ,
Սըգալից աքտընվորիս կեանքն ինձ դառնացաւ.
Ա՜խ, վարդիկ, աւա՜ղ, վարդիկ,
Բոյս լուսաթերթիկ,
Կարմրափա՜յլ, արփիափա՜յլ
Տո՜ւնկ տիրակերտիկ:
Երբ նընչէ զօրեղ քամին, ես նոգեվարիմ,
Կիսամեռ անկեալ դընիմ և յո՜յժ շիւարիմ,
Ի ներքոյ քո մեռանիլ կարի՝ յօժարիմ,
Եւ թերթիւք քովք պատանիլ՝ ինձ կեանք համարիմ.
Ա՜խ, վարդիկ, աւա՜ղ, վարդիկ,
Բոյս լուսաթերթիկ,
Կարմրափա՜յլ, արփիափա՜յլ
Տո՜ւնկ տիրակերտիկ:
Անցանեմ սարէ ի սար՝ զօր ամենայն լամ,
Թև առեալ թըռչիմ արագ՝ ի վեր վերանամ,
Շաղ ու ցօղ անդուստ առեալ յետս առ քեզ փութամ,
Ցօղելով ըզքեզ այնու՝ ես իսկ զօրանամ.
Ա՜խ, վարդիկ, աւա՜ղ, վարդիկ,
Բոյս լուսաթերթիկ,
Կարմրափա՜յլ, արփիափա՜յլ
Տո՜ւնկ տիրակերտիկ:
