ԴԱՐՁԵԱԼ ԱՌ ՆՈՅՆ ՍՈԻՐԲՆ ԷՋՄԻԱԾԻՆ
Էջմիածի՛ն, աստուածակերտ խորան յուսոյ,
Մասեան խրին փառք և պըսակ, մա՜յր հաւատոյ,
Իջմամբ բանին առ ի հօրէ տեսան աստուծոյ,
Շըքեղացար անճառ փառօք որպէս դշխոյ:
Ի փառազարդ մեծի դաշտին Արարատեան՝
Յօրինեցար ի ձև լուսոյ գեր աննըման,
Աննըմանիդ աղերս արկեայ յաւէրժական,
Առ պաղատիմք, փութա՛, լե՛ր միշտ մեզ օգնական:
Ի հընչմանէ դըղըրդալուր վերնոյ ձայնին,
Մերկանային փոյթ ի յաժոյ զօրք բանսարկուիմ,
Կործանէին կռապաշտութեան բագինք չարին,
Եւ պար առեալ զքև զօրք վերնոցըն ճեմէին:
Խաչն ի յուսոյ ի ծայր գըմբէթիցն երևիւր,
Եւ ամպեղէն խորանք կազմեայ զանազանիւր,
Ցընծա՛յր աշխարհ Հայաստանեայց, փառօք բերկրիւր,
Նոր հրաշիւք ի հնութենէ նոր նորոգիւր:
Եդեմ դրախտին տիպ և պատկեր ամենևին,
Զմեզ զմայլեցո՛ շնորհիւ քոյին սիրով ուժգին,
Զարթի՛ր, գըթա՛ տառապելոյ քոյոյ հօտին
Եւ ժողովեալ ընկա՜լ ի քոյդ սուրբ անկողին:
