Էջ:Raphael Patkanian, Collected works (II).djvu/180

Այս էջը հաստատված է

1888


ԽՕՍՏՕՎԱՆՔ



Ա՜խ, տէրպա, մէչէս օրէնք վարիլ իմ,
Կեանքիս մէչ խիստ շատ մէխքեր արիլ իմ,
Տուսէս վօր նայիս՝ էփպէյի պան իմ,
Շէնքով մարթու եալ շատ կըլըմանիմ,
Ամմա մեկ տարի էղա ափէքուն,
Շատ էքսիզներու զըրչնցի ես տուն։

Ա՜խ, տէրպա, մէչէս օրէնք վարիլ իմ,
Ատկից ալ պէթէր պաներ արիլ իմ.
Զէնկին ու ռընչպէր տավա ունէին,
Ինծիմէն պաշխա շահատ չունէին,
Զէնկինին անցայ, սուտ էրթում արի
Ու հազար մանէթ ես համին առի։

Ա՜խ, տէրպա, մէչէս օրէնք վարիլ իմ,
Ատկից ալ պէթէր պաներ արիլ իմ.
Պազարին տեղը խանութ ունէի,
Հէլալ ու հարամ ես ծախս կանէի,
Կէս մատ պակաս էր էրկանքը կազիս,
Պա՛լապան խուռշին ունէր թէրազիս։

Ա՜խ, տէրպա, մէչէս օրէնք վարիլ իմ,
Ատկից ալ պէթէր պաներ արիլ իմ.
Ամպար ունէի, կանէի սիփքա,
Մէկ օր անցած չէ՛, ասվածքս վըկա,
Վօր խէնթ խախօլին ազպար մըտցնէի,
Լաց ու արցունքով ետ չի տառցնէի։