Օղլըշախ ու կօրծ թօղած, Հէչ վարթապետ կըլայի՞: Վարթապետը սորված է Չի ցանածը միշտ հնծիլ, Ու ինչ պան վօր կօված է, Քըրֆիլ, պղծիլ, անիծիլ: Աս է մեր փառք, մեր պարծանք, ԱսպԷս աշխարք կըշրջինք, Կառնունք խեվէն կօվասանք Ու հայրենիք կըզրչինք»։