N 30 3 Ոտքը բոբիկ, անգըտակ,
N N 1397, ՄԲ, 1881, 1884 4 Ինքն ալ գրեթե միշտ հարբած:
N 30 8 նորան մոտի [չար] մարդիկ
N 30 13 Ինքըդ դատե տըգետեն
N 30 14 [Կա՞ շահ ժրաջան մարդոց]
N 1397, ՄԲ, 1881, 1884 20 Մեզիմե շահ՝ փոխադարձ....
N 1397, ՄԲ, 1881, 1884 22 Միշտ կըքալե պատըռտած,
N 1397, ՄԲ, 1881, 1884 24 Ինքն ալ գրեթե միշտ հարբած։
N 30 25 Մայրիկ՝ [չեմ լինիլ] նըման
N 30 26 [թըշվաոական] այդ մարդուն.
N 30 28 [Ես] ամեն օր վարժատուն։
ԶԱՏԻԿ
(էջ 242)
Պահպանվել է մեկ ինքնագիր՝ ՌՊֆ, N 202, թ. 2ա և մեկ ընդօրինակություն՝ ՌՊֆ,N 146։ Առաջին անդամ տպագրվել է Փ, 1879, N 4, էջ 57,«Մանկական երգ» ենթավերնագրով, Գամառ-Քաթիպա ստորագրությամբ։ Հետագայում տպագրվել է ՄԵ, 1880, էջ 22-24, ԳՔԲ II, էջ 86, ՄԲ, 1881, էջ 70-71, 1884, էջ 101-102, ՌՊԵ, էջ 178։ Չխախտելու համար ՄԵ-ում (1880) տեղ գտած ոտանավորների հաջորդական կարգը բանաստեղծությունը թողնում ենք իր տեղում, թեև այն գրված է 1879 թվականին։ ՄԲ, 1884 13-16 տողերը չի տպագրված՝ հավանաբար ցենզուրական արգելքի պատճառով։
N 202 15 Բայց երբ կասե լեզուն մարդոց-
N 202, ՄԲ, 1881 16 «Հայն էլ հարյավ ի մեռելոց»։ N 146 16 «Ոգիս հարյավ ի մեռելոց»։
ԾԱՓ
(էջ 243)
Ինքնագիրը չի պահպանվել։ Տպագրվել է՝ ՄՈԵ, 1881, էջ 3, ՌՊԵ III, էջ 3։
<ԵՎԻԿ— ՄԵՂՐԻԿ>
(էջ 244)
Ինքնագիրը չի պահպանվել։ Տպագրվել է՝ ՄՈԵ, 1881, էջ 4, ՌՊԵ III, էջ 3։
ՃԻՎ—ՃԻՎ
(էջ 245)
Ինքնագիրը չի պահպանվել։ Տպագրվել է՝ ՄՈԵ, 1881, էջ 4-5, ՌՊԵ III, էջ 3-4։
ՄՈՐ ԵՐԳԸ
(էջ 248)
Ինքնագիրը չի պահպանվել։ Տպագրվել է՝ ՄՈԵ, 1881, էջ 5, ՌՊԵ III, էջ 4։
