Երիտասարդ:- Ցանկություն որևէ պաշտոն գտնելու թատրոնում։
Ղազարյան: Բաս շատ արդյունավետ պաշտոն է։
(Քիթը խնչում է):
ՏԵՍԻԼ XI
Գալիս են Ազայան, Ռշտունի և կես-դերասան Տիրացյան:
Ռշտունի: Здесь я чую запах с՛едобного (Մոտենում է փաթեթներին):
Գեորգի: (Արագությամբ փաթեթները խլելով սեղանի վրայից): Արշաիձլեբա, ղմերթմանի...
Ռշտունի: (Ակնոցի տակից բարեմիտ ժպտալով): А хотелось бы... (Կարծելով, որ բեղերը տեղն են, մատները մոտեցնում է սափրած շրթունքներին, որ ոլորի):
Աղայան: (Մի ձեռը դնելով Ռշտունու ուսի վրա: Մյուսով սրում է առանց այն ևս սրված բեղերը): Մի՛ նեղանար, բարեկամ, էս է շուտով հոբելյանս կկատարեն. կհարստանամ, հետո մենք...
Ամենքը: Հոբելյա՞ն, այդ ի՞նչ հոբելյան է։
Անդրանիկ: (Ուսի վրայով): Քսանհունգամյա գործունեության։ Ի՞նչ եք կարծում, հարկավո՞ր է, թե չէ — կատարել։
Աղյան: (Դրական եղանակով): Իհարկե, պետք է կատարել։
Ամենքը: Վարչությունը պարտավոր է:
Ռշտունի: Ну их վարչություն։
Տիրացյան: (Ժպտալով և գլխիկն այնպես դեսուդեն պտտեցնելով, որ կարծես այն զսպանակի վրա է տեղավորված): Մաթևո՛ս, մեզի ալ բան կհասնի՞ այդ հոբելյանեն։
Աղայան: Բոլորիդ կհասնի, բոլորիդ։
Տիրացյան: Ես ալ Ալգեստս կտամ ներկայացնելու քո հոբելյանին։ Ջանմ, ես այդքան ընտիր պիեսներ կթարգմանեմ, հեչ մեկը չեն ներկայացներ։ Աստված փրկի ու ազատի դահա փորձանքներն. (Կարծելով, թե սրախոսեց, ինքն ամենից առաջ է ծիծաղում շիթ-շիթ» ընդերքը ցույց տալով):