Էջ:Shirvanzade, Collection works, vol. 7.djvu/455

Այս էջը հաստատված է

ՊԵՏՐՈՍ. Бежал?

ՎԱՐԻՉ. Бежал.

ՊԵՏՐՈՍ. Откуда?

ՎԱՐԻՉ. Из Ростова на Дону.

ՊԵՏՐՈՍ. Служил?

ՎԱՐԻՉ. Нет, я был фабрикантом.

ՊԵՏՐՈՍ. Какой фабрику имел?

ՎԱՐԻՉ. Я имел фабрику сургуча и гильз для папирос.

ՊԵՏՐՈՍ. Հայ գիդի հա՜, все пропало.

ՎԱՐԻՉ. И все вернется вновь. (Շամպայն է ածում Պետրոսի համար

ՊԵՏՐՈՍ. Держи карман шире.

ՎԱՐԻՉ. Вы не верите?

ՊԵՏՐՈՍ. Знаешь, земляк, армянски пословица говорит: пока канаву вода пойдет, лягушки глаза вискачит.

ՎԱՐԻՉ. (Ծիծաղում է): Я эту пословицу знаю. Я армянин.

ՊԵՏՐՈՍ. Ըմբո՜, армянин? А почему ты рыжий?

ՎԱՐԻՉ. Это уж я не знаю.

ՊԵՏՐՈՍ. Может быть мамаша знает.

ՎԱՐԻՉ. Виноват, гости. (Ծիծաղելով հեռանում է նոր հյուրերին ընդունելու

ՀԱՃԱԽՈՐԴՆԵՐ. (Մի խումբ ամերիկացիներ ու ամերիկուհիներ, որ գալիս են աջ կողմի առաջին դռնով և տեղավորվում են խորքում:

ԿԱՄԱՐԻ ԵՏԵՎՈԻՄ. (Երաժշտություն, երգեցողություն, պարեր փոփոխաբար


ՏԵՍԻԼ 6

ՊԵՏՐՈՍ, ԺՈՐԺ և ՆԱՏԱՇԱ

ԺՈՐԺ ԵՎ ՆԱՏԱՇԱ. (Թևանցուկ գալիս են կամարի ետևից):

ԺՈՐԺ. Խնդրեմ ծանոթանաք։ Իմ հայրը։ Պապա, իմ հարսնացվի մորաքույրը, միստրիսս Ալիս Ջերալդ, ծնյալն միսս Մորգան։