թերթը այնպիսի հիմքերի վրա դնեք, որ չլինի «ոտքերը-կապած, ձեռքերը-շղթա․․․»։ Կյանքի և մտքի այժմյան տեմպերամենտի պահանջները լա՜յն են․․․ ազա՜տ, ըմբոստ․․․ ուստի քիչ թե շատ, այսպես թե այնպես նորածին թերթը պիտի ձևվի նրանց չափերին համեմատ, հարմար։
Խուսափեցեք նեղ, սահմանափակ տենչերից, շատ լոզունգների հետ, որոնք Ձեր սրտին մոտ են, դրեք և այս «Пусть будут все живущие существа свободны от страданий․․․»։
Վերջապես քաջ եղեք, հառաջ տարեք առանց վհատվելու խոչընդոտներից։
Շուշանիկ Կուրղինյան
Ռոստով-Դոն
- Հարգելի կոլեգա պ․ Ավետիք․
Ուղարկում եմ երկու կտոր գրվածք և գիրքս․ առ այժմ բավականացեք դրանցով։ Սաստիկ զբաղված եմ, հետո կուղարկեմ այլ տեսակներից՝ իմ մեջ կատարվող նոր հոսանքից․․․
Գիրքս՝ չեղավ այն, ինչ-որ կուզեի։ «Նոր կյանքի» փակվելու պատճաոով ինձ օգնողները կապույտ քեռիների մոտ հյուր գնացին, ամբողջ գործը մնաց անտեր, անտիրական, ռուս գրաշարների ձեռքում։ Ինչպես գիտեք, ես էլ զբաղված եմ պաշտոնով ամբողջ օրը․․․ Մոտ հարյուր օրինակ էլ հոգուն հանգուցելոց եղավ դեռ չստացած։ Մի խոսքով սոցիալիզացիայի հանդիպեց։
Բարևեցեք իմ կողմից պ. Հովհ. Թումանյանին։ Ես նրա հետ ծանոթացել եմ Աղեքսանդրապոլում իմ առաջին ցենզորի (Հովհ. Կոստանյան) միջոցով և մինչև այժմ հիշում եմ։
Շատ բան ունեմ գրելու, մնա մյուս անգամ։ Ահագին գործ կա առաջիս։ «Բանվորուհի» երկիս համար նամակներ ստացա․ ինչպես շուտ է զգացվում մոտիկ ցավը․․․
Շ. Կուրղինյան
Հ. Գ. Իզուր ծրարիս վրայի հասցեով չեն ուղարկում թերթը, այդպես շատ ուշ եմ ստանում։ Հայտարարությունը փոխելով դնել տվեք և գրքիս վրայի հասցեն։
