Էջ:Smbat Shahaziz, Chaphatso yerker.djvu/114

Եվ հիշատակը հեռու անցյալի
500 Հիշեց Լևռնին երջանիկ օրեր,
Երբ ոգեզմայլիկ և հրաշալի
Առաջին սիրո փայլում էր լապտեր։

Եվ ներկայացավ նորա առաջև
Մաքուր առագաստն հրեշտակ գեղեցկի
505 Եվ մեգի տակից նշմարեց արև,
Երգե՛ց ակամա այսպես մեղեդի։

1

Թո՛ղ չըսահեն ցողոտ շիթեր,
       Ժա՛յռ է, որ ոռոգում են.
Ո՛չ մանուշակ և ո՜չ վարդեր
       510 Այդ շիթերից կըբսնեն։

2

Ո՛չ սեր իմ մեջ մշտածաղիկ
       Կընորոգեն քաղցրագին.
Ա՜խ, դժոխք և վիշտ չարաբաստիկ
       Արդեն դոքա շարժեցին։

3

515 Որպես Հրեա թափառական
       Ամեն տեղ եմ, ո՛չ մի տեղ.
Ո՞ւր է վարում բախտիս ուռկան.
       Մի՛ հարցնիր, կո՜ւյս անմեղ։

4

Ես չկամիմ, որ խանգարվի
       520 Ոսկի դրախտը մանկության,
Որ քո աչերդ ցավով լցվի,
       Կամ թե հայացքդ՝ սիրարժան։