Թեև երբեմըն սիրտըս գրավեց
Խրթին կանոնքը խրթին արվեստի,
Բայց զարգանալով խելքըս չընդունեց.
Հետ ուղարկեցի. ապերա՜խտ որդի։
465
Խոստովանում եմ, ճարտասանաբար
Չըգիտեմ գրել ես ոտանավոր.
Դորա համար է, որ շքեղափառ
Պառնասի վերա չունիմ ես աթոռ։
Թե ոգևորեր ինձ նորա մուզան,
470
Որպես այլ Հայոց տողաշափներին,
Ո՜հ, այն ժամանակ որքա՜ն զանազան
Ա՛ղբ կըծախեի օրագրներին։
Հայկից սկսած՝ երկար ու բարակ
Ես կըճառեի, տմարդի, անտաշ
475
Րիթմ թխելով, և նույնչափ արագ,
Որպես փուռնըչին յուր տափակ լավաշ։
Տաղեր, առակներ և խենթուխելառ
Ողբ, կական, երգեր կըկցկցեի,
Ե՜վ այնքան անմիտ, և՜ այնքան դժվար,
480
Որ ինքըս անգա՜մ չըհասկանայի։
Եվ թարգմանությունք ռուսաթաթար,
Թե հաճելի էր, և հայ-չինարեն՝
Ձեզ կընծայեի և և՛ս վատթար.
Այլ փրկե՛ա ըզմհզ, Հա՛յր մեր, ի չարէն։
485
Ո՜հ, ի՛նչ հաղթություն, ամբոխը դողով
Ծունըր կըդներ։ Ես կըփքվեի
Կորովի գրչով, իմ մե՜ծ հանճարով,
Պղտոր ջուրի մեջ շատ ձո՛ւկ կորսայի։
