Էջ:Smbat Shahaziz, Chaphatso yerker.djvu/235

Որ թե անցնելով հայացք ձգեիր,
Որպես մի սալոր, շառագունում էր.
Անբարբառ էին շրթունք գեղալիր։

IV

25 Համեստ է բարքը և քաղցր շարժված,
Նորա պարանոցն է շուշանագեղ.
Աչքեր կենդանի, սիրով ներշնչած,
Եվ նորա վերա ամեն բան շքեղ։
Շատ ախտաբորբոք երիտասարդներ՝
30 Ծաղկած մանկության վառուն շնորհով,
Ե՛վ շատ մեծատունը, և՛ շատ հարուստներ՝
Ոսկու բռնության դավաճանելով,

V

Բախտավոր էին, թե այդ կախարդիչ,
Այդ մաքուր կույսը մի ժպիտ բաշխեր,
35 Եվ նորա պատկերն, այնքան գրավիչ,
Ամեն ո՛ք յուր մեջ դրոշմած ուներ։
Ահա՛ վարագույրն ընկավ թատրոնի,
Ողբերգությունը վերջացավ ահեղ,
Բայց ոչ ոքի սիրտն ուրիշ վիշտ չունի,
40 Թե և՛ս տեսներ աղջիկըդ անմեղ։

1864 թվին