Միանգամայն, ասել, աշխարհ
Ձայն է տալի խնդության,
25
Եվ երգեհոն ուրախարար
Հնչում է խիստ քաղցրաձայն։
Միայն անբախտս լըռիկ-մընջիկ,
Անկյունում մի նստելով՝
Խիստ ցավում եմ ես անզրուցիկ,
30
Փոշի, ժանտախտ կուլ տալով։
Անկած եմ ես անհայր, անմայր, անծանոթ,
Աստվա՜ծ, ծագի՞ր ինձ նոր, պայծառ առավոտ։