Կարմիր փոխվեցին ծովի ալիքներ,
Տաշտախիլ դարձավ այգին հայրենի։
Ո՜հ, մի՛ վախենաք, թե նահատակի
Գլուխը թռավ դահճի երկաթով.
55
Կըգա ժամանակ, երբ հաղթանակի
Նա երգ կըհնչե դափով, ծնծղայով.
Կըգա ժամանակ, երբ ամեն մի դուռ,
Անկած իր առջև թարմ արմավենին,
Փառավոր նորան կըկանգնե մատուռ
60
Եվ անուշահոտ զոհերի բադին։
Ահա՛ նորածին և մանուկն եկավ
Սուրբ ազատության տաճարին ընծա.
Մանուկ Հայաստան տեղից շարժվեցավ,
Դիմեց համարձակ դեպի Գողգոթա։
65
Հենց նահատակի սուրբ ոսկրներից
Նոր լույս է ծագում աշխարհիս վերա.
Հենց Գողգոթայի լերան կատարից
Կանգնեց նոր աստված, և անմեղ արյուն
Տարավ վարդագույն նոր պսակ փշյա.
70
Այսքա՛ն հաղթող է արյան զորություն։
Հյութ աստվածեղեն, հեղուկ լուսեղեն,
Եվ ծիրանածին դրոշ փրկության,
Քո ամեն մի շիթն, ամեն մի հյուլեն
Նոր դար է կազմում ստրուկ մարդկության։
75
Եվ ամուր բանտեր, քարե պարիսպով,
Գիտես սաստկությամբ թավալել գետին,
Լեռներ և դաշտեր ողողել ծովով,
Վանդակից հանե՛լ անճար թշվառին։
Ահա՛ նորածին և մանուկն եկավ
80
Սուրբ ազատության տաճարին ընծա.
