ԶԱՆԱԶԱՆ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈԻԹՅՈԻՆՆեՐ
Այն երազ էր
(էջ 270)
«Հյուսիսափայլ», 1864, ամսատետրակ 10, էջ 608
11—16 Որպեսզի սրբե արյունով հոսած
Նոցա արտասուք, և նորազարդվի
Կյանքը հայերի մաշած, կտրատած։
Զարթնում եմ քնիցս.—ինձ փաթաթվում են
Եվ հային չար բախտ ինձ գուշակում են.
«Հյուսիսափայլ», 1861, ամսատետրակ 4, էջ 343
11 Ես անխռով երգում էի
12 Իմ երգս սուրբ և մաքուր էր.
13 Ազատություն էի երգում,
Օրիորդի արտասուքը
(էջ 274)
«Հյուսիսափայլ», 1861, ամսատետրակ 4, էջ 341—343
Խորագիր՝ Աղջկա երգը
(ըստ եղանակին՝
Ты душа-ль моя,
Красная-девица,
Ты звезда-ль моя,
Ненаглядная).
5 Սոխակն գեղեցիկ
20 Քունս չէ տանում.
Այնուհետև, նախ տ. 25—28, ապա նոր՝ 21—24։
