Զանգակ
(էջ 235)
Առաջին անգամ տպագրվել է «Լևոնի վիշտը...» ժողովածուում (էջ 194), ապա՝ խորհրդային տարիների ժողովածուներում։ Թվագրված չէ։ Ըստ Եր. Շահազիզի՝ պետք է գրված լինի 1865-ին (տե՛ս Սմբատ. Շահազիզ, Երկեր, 1947, էջ 109)։ Բայց առավել հավանական է 1864-ը։
Հայաստան և նորա որդիքը
(էջ 236)
Առաջին անգամ տպագրվել է «Լևոնի վիշտը...» ժողովածուում (էջ 194), ապա՝ խորհրդային տարիների ժողովածուներում։
Վերջեն հրաժեշտ
(Էջ 237)
Առաջին անգամ տպագրվել է «Լևոնի վիշտը...» ժողովածուում (էջ 195), ապա՝ խորհրդային տարիների ժողովածուներում։ Թվագրված չէ։ Ըստ Եր. Շահազիզի՝ պետք է գրված լինի 1865-ին (տե՛ս Սմբատ Շահազիզ, Երկեր, 1947, էջ 109)։ Բայց առավել հավանական է 1864-ը։
1—2 ...Դեպ ի Մոսկվա: Ուղղեցի իմ ճանապարհ.–Ս. Շահազիզը հայրենի Աշտարակը թողել է 1851 թ., Մոսկվա է հասել նոյեմբերի վերջերին։
Կրոնասիրի աղոթքը
(էջ 238)
Առաջին անգամ տպագրվել է «Լևոնի վիշտը...» ժողովածուում (էջ 195), ապա՝ խորհրդային տարիների ժողովածուներում։ Թվագրված չէ։ Ըստ Եր. Շահապիզի՝ պետք է գրված լինի 1865-ին (տե՛ս Սմբատ Շահազիզ, Երկեր, 1947, էջ 110)։ Բայց առավել հավանական է 1864-ը։
Անահիտ
(էջ 239)
Առաջին անգամ տպագրվել է «Լևոնի վիշտը...» ժողովածուում (էջ 196), ապա՝ խորհրդային տարիների ժողովածուներում։
1 Ո՛վ դու Անահիտ, դուստր ոսկեծին...– Հեթանոս հայրերն Անահիտին անվանել են նաև «սնուցանող մայր», «ոսկեմայր», «ոսկեմատն», «ոսկեծղի»։
