2. շենքերի վերին մասերը շարելու, համար փայտե հարմարանք. ռուս. строительные леса.
Լուսանցույց − փայտից, գաճից կամ մետաղից պատրաստած լուսամուտի բացվածքին ապակու տեղ հագցվող ծակ-ծակ զարդարուն հարմարանք։
Խարիսխ − սյան ստորին մասը, սյան բազա. ռուս. база колонны.
Խոյակ − սյան վերին մասը, սյան գլուխ, ռուս. капитель.
Խոյող − խոյակի ոլորտ, ռուս. волюта.
Խորան − 1. եկեղեցու բեմ. ռուս. абсида. 2. եկեղեցու մեջ շինած փոքրիկ սենյակ, ռուս. придел.
Կաթուղիկե − ընդհանուր նշանակություն ունեցող եկեղեցի: Այսպես էին կոչվում գլխավոր եկեղեցիները գավառական, ծխական և այլ տեսակի տեղական նշանակություն ունեցող եկեղեցիներից տարբերելու համար. ռուս. кафедриальный собор.
Կամարամիջոց − կամարների միջև ընկած առաստաղ։
Կիկլոպյան (շինություն) — հսկայական անտաշ քարերով առանց շաղախի շինված նախնադարյան կառուցվածք, ռուս. циклопическое (сооружение).
Կոթող − հիշատակի համար կանգնեցրած արձան կամ քար. ռուս. стела, памятник.
Կրոմլեխ − մեգալիթյան շինության տեսակներից մեկը մեծ քարերով շարված շրջան, որ ծառայել է իբրև պատսպարան, սրբատեղի կամ դամբարան, ռուս. кромлех.
Համբարանոց − մթերքների պահեստ։ Հին մատենագրության մեջ երբեմն՝ գանձատուն։
Հանդիսասրահ − կրոնական և աշխարհիկ տոների և այլ հանդեսների հատկացված դահլիճ կամ բացօթյա սրահ. ռուս. парадный зал.
Հատակաձև − հատակագիծ։
Հողաբլուր դամբարան − կուրգան, ռուս. курган.
Հյուրասրահ − հյուրեր ընդունելու դահլիճ։
Հովանոց − թագավորի կամ իշխանի ամառնային պալատ. ռուս. летний дворец.
Մասանց խորան − մասունքներ պահելու խորան։
Մատենադարան − գրադարան, գրադարանին հատկացված շենք։
Մատուռ − նահատակի գերեզմանի վրա կառուցած, եկեղեցու նմանվող փոքրիկ շենք. ռուս. часовня.
Մեգալիթյան (կուլտուրա) − այսպես է կոչվում նախնադարյան շինությունների ոճերից մեկը, որ բնորոշ է կրոմլեխներով, դոլմեններով և մենհիրներով, ռուս. мегалитический.
Մեհյան − կրակատուն, հեթանոսական տաճար, ռուս. капище.
Մենաքար − տե՛ս մենհիր։
Մենհիր — մեգալիթյան կուլտուրային պատկանող տնկված ցից քար, որ երբեմն շրջափակված է լինում կրոմլեխով, ռուս. менгир.
Միջնաբերդ − բերդաքաղաքի բարձրադիր մասում շինած առանձին ամրություն, որտեղ լինում են իշխողների պալատները և զինապահեստները. ռուս. цитадель, кремль, вышгород.
Միջնագմբեթ − եռահարկ եկեղեցու միջին հարկաբաժինը։
Միջնապարիսպ − բերդի մի մասն առանձնացնող ներքին պարիսպ:
Մկրտատուն − շենք կամ շենքի մաս, որ ծառայում էր մկրտության։
Մկրտարան − մկրտության ավազան. ռուս. купель.
Մոզայիկ − շքաքար, գույնզգույն քարի հատիկներից շինված (նկար), ռուս. мозаика.
Մուլյուրազարդ − բարձրաքանդակներով զարդարած։
Մույթ − հաստահեղույս սյուն, պիլոն. ռուս. пилон.
Նախագավիթ − շենքի մուտքի առաջ շինած ծածկույթ։
Որձաքար − բազալտ, պինդ քար։
Որմնահյուսություն − պատ շարելու արհեստ, որմնադրություն։
Որմնամույթ − պատին կպած մույթ, ռուս. пилястр.
Որմնասյուն − պատին կպած կիսասյուն, ռուս. полуколонна.
Պահարան − շենքի կամ գետնի մեջ շինված գաղտնի մաս, որտեղ պահում են թանկարժեք իրեր. ռուս. хранилище.
Պահնորդարան − պահականոց, պահակատուն, ռուս. караульное помещение.
Պանթեոն − աստվածներին նվիրված հունական և հռոմեական հեթանոսական մեծ տաճար, ռուս. пантеон.
Պսակ − 1. քիվ. կարնիզ. ռուս. карниз. 2. պատուհանների, խորշերի և այլ նման մասերի գլխազարդ, ռուս. бровь.
Ջրամբար − ջրի պահեստ. ռուս. водохранилище, цистерна.
Սագաշեն − կամարածածկ, օրոցաձև ծածկ ունեցող շենք. ռուս. сводчатое перекрытие.
Սելլա − հեթանոսական շենքի կենտրոնական մասը, ռուս. целла.
Սյունասրահ − շենքին կից ծածկույթ ունեցող սյունաշարք, ռուս. портик.
Սողոմաքաղ − ժողովրդական տան գմբեթավոր փայտաշեն ծածկ, գլխատուն, հազարաշենք, դառնավուճ։
Ստալակտիկ − կախված զարդարանքների տեսակ. ռուս. сталактит.
Վանդակորմ − վանդակով կազմած միջնորմ, մի մասը մյուսից բաժանող վանդակ։
Վանք − եկեղեցական շենքերի խումբ, որտեղ, բացի եկեղեցիներից՝ լինում են նաև միաբանների բնակարաններ, հյուրատուն, գրատուն, դպրանոց, նշխարատուն, ավանդատուն, գոմ, ամբարանոց և այլն. ռուս. монастырь.
Վեմ-քար − եկեղեցու բեմի վրա դրված և սեղանի ձևով միմյանց հագցրած երկու քարեր − համարվում է եկեղեցու խորանի հիմքը։
Վերնագմբեթ − եռահարկ տաճարների երրորդ հարկաբաժինը:
Վերնասյամ − դռան բացվածքը եզերող շրջանակի վերին մասը։
Վերնատուն − սրահ կամ սյունասրահ՝ շենքի վերին մասերում։
Տաճար − դահլիճ, մեծ սրահ, ռուս. зал.
Տոնասրահ − տոնակատարության դահլիճ, ռուս. церемональный зал.
Տուն ասպազինաց − հեծյալների զորանոց և հեծելազորի զինապահեստ։
Տուն գանձուց − գանձատուն, գանձարան։
Տուն գինուց (գինվո) − մառան, գինու պահեստ։
Տուն դիվանի − գրասենյակ, դիվան։
Տուն պահնորդաց − պահականոց, պահակատուն։
Տուն պատմուճանաց − հանդերձասրահ, նախասրահ՝ վերնազգեստը պահելու։
Տուն պատրուճակաց − անասունների բաժանմունքը պալատում, գոմ։
Ցածրաքանդակ − հարթ մակերեսի վրա փորված քանդակ, ռուս. барельеф.
Փող − պատի առաջակարկառ մասի ծանրությունը պահող կամար, ռուս. тромп.
Փող տանց − միջանցք, նաև նեղ ու երկարավուն անցք՝ շենքի մի մասից մյուսն անցնելու համար։ Նույնն է նաև փողոց բառը հին իմաստով։
Քառակուսի − քառանկյուն, չորս կողմ ունեցող (առանց կողմերի հավասարության), ռուս. четырехугольный.
Քարակույտ դամբարան − գերեզմանի վրա շինած քարաբլուր՝ նախնական ժամանակներում։
Քիվ − կարնիզ, պսակ. ռուս. карниз.
Օտարանոց − հյուրատուն, իջևան։ Այսպես էին կոչվում սովորաբար վանքերին կից հյուրանոցները։
Ֆրոնտոն − ճակտոն, պատի վերին եռանկյունաձև մասը, որն ընկնում է հարկաբաժնի և տանիքի թեքության արանքում, ռուս. фронтон.
