1414
Տարիելը ճամփեց դեսպան Ծովերի մեծ արքայի քով,
Ապսպրեց. «Գալիս եմ ես՝ Տարիելս հաղթանակով.
Քաջաստանից բերում եմ ես արևն իմ այն՝ ինձ խոցողին,
Ուզում եմ ես հարգանք տալ քեզ, իբրև իմ հորն ու ծնողին։
1415
Ես տիրեցի Քաջաց երկրին, նրանց ամբողջ հարստության.
Ով թագավոր, ես ձեր երկրում՝ արժանացա լոկ լավության,
Փրկեց Ֆաթմանն իմ արևին, նա մայր եղավ նրան և քույր,
Ինչո՞վ կարող եմ հատուցել, ատում եմ ես խոստումը զուր։
1416
Եկ մեզ այցի, քանի դեռ մենք՝ հողերով ենք քո անց կենում,
Ես Քաջքերի այս պետությունն ամբողջովին քեզ եմ հանձնում,
Այնտեղ մարդկանց քո ուղարկիր, ամրոցը առ հաստատապես,
Դո՛ւ այցելիր, ես՝ շտապով՝ էլ չեմ կարող այցի գալ քեզ։
1417
Իսկ իմ կողմից հրաման տվեք դուք Ֆաթմանի մարդ Ուսենին,
Որ Ֆաթմանին ճամփի մեզ մոտ՝ իր փրկածին տեսնի կրկին.
Փափագում էր տեսնել նրան, արժանանալ տեսին նորից,
Նա՝ լուսեղ է ով քան արփին, բյուրեղն ինչպես սև այն կպրից»։
1418
Երբ Ծովերի արքայի մոտ Տարիելի դեսպանն հասավ,—
Ծես է, հարկավ՝ նա շփոթվեց, երբ չսպասած լուրն ստացավ,—
Փառք, գոհություն տվեց վերին դատավորին արդարադատ
Եվ անհապաղ նժույգ հեծավ, չուզեց ճամփել ուրիշ մի մարդ։
