Մ. Սերաստացու «Բառարան»-ը, ուր ասվում է «Աղտոր.... լինի սա յաճախ ի Հայստան ի յաշխարՀն Տայոց, զոր պարսիկք կոչեն թատրի. և արարացիք և տաճիկք սումախ կամ սոմախ» (տե՜ս Ս. Տ. Երեմյան,նշվ. աշխ., էջ 91)։
1033d
Վախից սեր է առաջանում--Ռուսթավելին արտահայտությունս վերագրում է առաքյալին։ Համարարրասով մեզ չհաջողվեց ս. Գրոց մեջ նման արտահայտություն գտնել։
1065c
Մուտրիբներ(მუტრიბნი)-–արար. նվագածու կանայք, երգչուհի (Հմմ Պ. Մուրազյան, Սայաթ-Նովան ըստ..., 1963, էջ 28)
1154c
Մուսաֆ, Մաքան—-Ղուրան և Մեքքա։
1164d
Աջիղա (აჩიდა)-սպիտակ սավան, որով փաթաթվում ու ծածկվում էին մահմեդական աշխարհի կանայք, չագրա։
1167b
bՍարանզներ (სარანგნი)-պրսկ․--պետական պաշտոնյա, զինվորական, ոստիկան (ապետ)։
1176b
Մաղրիբական(მადრიბული)-արաբ․--պրսկ بغف--արևմուտք, արևմտյան։ Կարծում ենք,որ Ռուսթավելու մոտ «մաղրիրական թախտ» նշանակում է բյուզանդական (արևմուտք ll Բյուզանդիա)։
1199a
Գրքի մեջ էլ գրված է այդ--նկատի ունի «Աստվածաշունչ»-ը (ս․Գիրքը)։
1315c
Խեցգետին(სარატანი) 12 կենդանակերպերից մեկն է, հնագույն վրացական աղբյուր ներում կոչվում է კიჩხიბი (տե՜ս ფსალმუნის ძველი ქართული რედაქციები, ბამოსცა მზექალა შანიძვმ. თბ.. 1960, გვ. 464)։ Սկսվում և ավարտվում է Հունիսի 20-ից մինչև Հուլիսի 20։
1387d
Սաղմոն ու կայեն Աստվածաշնչական նշանավոր անձիք։
1401b
Կրոնոս-երկնի և երկրի որգին՝ ըստ Հունական դիցարանության։
1407b
Զուալ ու Մուշթար Երևակ և Լուսնթագ (մոլորակներ)։
1423d
Պերպերա (ბერბერა) ոսկեդրամ։
1442d
Բորեաս (ბორიო) հուն․ Հյուսիսային ցրտաշունչ քամի։
1446c
Քոս (ქოს-ი)- պրակ ․ թմբուկ, литавры
1539d
Մակար (მაყარი) --արար․-պրակ մերձավոր, նվիրատու, հմմ․ հյ․ «մակարի»—երանելի անձ։
1547c
Ռոստան-Ռուսթավելին նույն անձնանունը, անհրաժեշտության պարագայում, սիրում է տարբերակել՝ Ռոստեան-Ռոստան, Տարիել--Տարի։
1587a-
d Ոմն մեսխ գուսանի սույն քառատողում թվարկված են դասական շրջանի վրաց գրականության ամենանշանավոր հուշարձանները․ «Ամիրանդարեջանիանի» (Հեղինակի՝ Մոսէ ( Մովսես) Խոնելու մասին ոչինչ հայտնի չէ, գրված է XIII դարի առաջին քառորդում), «Արդուլմեսիա» պոեմ-ներբողը Կ․ Կեկելիձեն կորած է համարում, իսկ մեզ հասած համանուն նույն գործը՝ Դավիթ Շինարարին և Թամարին ներրողված, 1210—1215 թվականների արանքում։ Վերջինիս Շավթելին պատկանելը կասկածելի է, «Դիլարգեթ»-ը (գլխ․ հերոսի անուցով) ևս մեզ չի հասել, բայց նրա գոյության մասին հաճախ է խոսվում, հեղինակն է Սարդիս Երկայնաբազուկ Թմոգվեցին, ի վերջո՝ Ռուսթավելու․ «Ընձենավոր»-ը։
