Էջ:The Knight in the Panther's Skin, Shota Rustaveli.djvu/64

379 Կինը ելավ և դուրս գնաց, սիրտս աշտեն էլ չէր խոցում—-
Խինդը լուծեց խավարն հոգուս, չէի կիզվում վշտի բոցում.
Նորից մտա խրախճանքի. խմում էին հյուրերս անհոգ,
Նկեր տվի ես խնդառատ, ու խրախճան արին նորոգ»։