Այս էջը հաստատված է
Ու նա էնպես ծղրտաց՝
Ամբողջ գեղը դղրդաց...
Հավն ու ճուտը ցիրուցան՝
էս ձենը որ իմացան՝
— Վա՜հ, վա՜հ,— ասին,— էս ի՞նչ է,
Աշխարհն իրենն է կարծում.
Շատ է սխալ էդ հարցում։
Հա՛ ճչում է,
Հա կանչում,—
Ասող չկա թե հերիք,
էլ ոչ խան կա, ոչ մելիք...
Երկու պառավ
Ալևոր հավ
Ասին իրար.
— Չլինի թե, քա խանո՜ւմ,
Բազեն ճուտեր է տանում,—
Աքլորն ելել է տանիք՝
Փրկելու մեր ընտանիք։
— Կամ չլինի՞ մեծ նանը
Կուտ է փռել դռանը։
Հավաքում է հավերին,
Բռնոտում է լավերին...
Հանկարծ կտրից
Հոպլե՜-չոպ,
Աքլորն արավ
Թը-ը՜ռ հոպ...
Հենց ցած թռավ՝
Կչկչաց,—
Թափահարեց թևերը,
