Այս էջը հաստատված է

Տուն է մտել հավաբույնը,
Տուն է մտել, ջարդել, թափել,
Բնկալ ձուն կոտրել, լափել...
Հավ ու աքլոր
Լեղապատառ
Շաղ են եկել
Հակալ-հակալ։
— Ո՞վ ասիր, ո՞վ...
Գող Քոթո՞թը...
Ա՛յ կոտրվի նրա ոտը...
Փետս տուր ինձ, հոնի փետս,
Դու էլ արի, արի՛ հետս,
Նրան էնպես Քոթոթ ցույց տամ՝
Կերածն ըլի գլխին հարամ։


4

Նանը գնաց տնքտնքալի,
Փետը ձեռին՝ տկտկալի,—
Գնաց հասավ հավանոցին,
Հասավ ու իր սիրտն ուզածին՝
տո՛ւր թե կտաս,
էնքան տվեց գլխին, ոտին,
Աղցան շինեց գող Քոթոթին։


5


Խեղճ Քոթոթը հազիվհազ,
Գլուխն առավ՝ վազեվազ
Իրեն գցեց աղբանոց,
էնտեղ արավ լաց ու կոծ.—
Մեկ մղկտում կլանչում էր
— Ո՜ւ ա՛ֆ, ո՜ւ ա՛ֆ...
Մեկ կոխկոնձում ու հաչում էր
— հաֆ-հա՜ֆ, հաֆ-հա՜ֆ...
Մեկ վնգվնգում, հարայ տալի՝