Այս էջը հաստատված է
— Ա՜յ մեծ ուստեք,
Ներս համեցեք,
Չաղ միս տարեք,
Անուշ արեք։
Միսը՝ միս է,
Աչքի լիս է,
Ջուրը եղ է,
Փորի դեղ է։
Շունը լսում
Իրն է ասում.—
— Ա՜յ գլխամեռ,
Ձրիակեր,
Քեզ ո՞նց անեմ ինձ հետ ընկեր...
Ես փող դնեմ,
Գործ սկսեմ,
Քեզնով տանեմ քարը քսե՞մ...
էլ... ի՞նչ ասեմ,
Լավ է՝ չասեմ...
Գիշեր-ցերեկ Փիսո-կատուն՝
էլ չգիտեր՝ թե ե՞րբ գա տուն...
Ամբողջ օրով՝
Սոված փորով
Խանութի մոտ կանգնած արթուն՝
Ներս էր կանչում անցնող մարդուն։
Եվ դո՛ւ, հենց դո՛ւ,
Այ խեղճ կատու,
Ախր հենց դու սոված մնա՞ս,
Լի խանութում չկշտանաս...
Բախտ է՞ր, ի՞նչ էր,
Նրանից չէր...
