Էջ:Vahan Terian, Collection works, vol. 1.djvu/127

22

ՏԽՈԻՐ ԵՐԳ

Ցուրտ անձրևն է միգում
  Հեկեկում,
Տխրությունն է երգում
  Իմ հոգում։

Ապագա և անցյալ և ներկա
 Խառնվել են իրար,
Խավարել են օրերն արևկա
  Եվ խելառ։

Վիճակիս լծի տակ
  Օրերում
Ես շրջում եմ մենակ
  Ու լռում։

Չեմ հիշում, մոռացել եմ արդեն
  Այն խոսքերը բոլոր.—
Հիմա կույր, հիմա համր եմ քո դեմ
  Ու մոլոր...

Ցուրտ անձրևն է միգում
  Հեկեկում, —
Տխրությունն է երգում
  Իմ հոգում...

[1909]