Դառը կյանքի խավարում,
Ուղիներում իմ դաժան
Սրտիս ժպտաց քո հեռուն
Տխուր ծաղիկ, սև շուշան։
Շարժումներդ երերուն
Եվ հայացքըդ վշտագին
Վհատության օրերում
Կախարդեցին իմ հոգին։
Ես սիրեցի մենավոր
Տխրությունը քո անխոս,
Ուղիներում հեռավոր
Արշալուսվող սև փարոս։
Մոլորումիս գիշերում
Հոգիս գերեց մի նշան,
Դու ես այստեղ ու հեռվում
Ցնո՛րք ծաղիկ, սև շուշան...
