Վարդավառի վարդերը վառ
Երգող երգչիդ երդվում եմ ես.
Չըկար երկրիս նըման պարտեզ —
Եվ նա ավե՜ր, չարին ավա՜ր...
Սրտի երգիչ, դու բոցավառ
Լուսե երգով ասա հրկեզ
Արդյոք «հարյա՜վ» պիտի երգես
Վառված ու որբ երկրիս համար։
Ինչպես կարկուտն արտն անարատ
Վայր է թափում, այնպես առատ,
Այնպես անգութ երկրում իմ որբ,
Նայիր թափված քանի կորյուն —
Որքա՜ն, որքա՜ն, որքա՜ն արյուն —
Վերքեր֊վարդեր արնոտ ու բորբ...
