Նույնն է հասցեդ հնամյա,
Նույնն է` оթեյը «Պարիժ».
Բայց տրտմությունս հիմա
Այլ է, կարոտիս՝ ուրիշ։
Նույնն է խանութը դեմի,
Նույն ցուցանակը հիմար.
Նույն մեղմախոս Վեռլենի
Երգն ես կրկնում դու համառ։
Գուցե այստեղ գտնվեր իմ
Սիրտը շրջիկ ու մոլոր
Եվ խնդություն մի վերին,
Եվ ամոքում, և օրոր,
Բայց հեռանում եմ անկամ.
Ի՞նչն է վանում ինձ, ինչո՞ւ։
Մի՞տդ է, ինչպես մի անգամ
Ինձ ասացիր դու՝ «գնչու»...