Էջ:Vahan Terian, Collection works, vol. 1.djvu/278

Ծիրանավո՜ր, մեր հոգուն
Դո՛ւ, պահապա՛ն զորավոր...

Որպես երազ լուսեղեն
Ձյունապայծառ ու շողուն՝
Դո՛ւ, անխորտակ ապավեն
Հրաճարակ մեր հոգուն.
Կանգնի՛ր, անկյալ ժողովուրդ,
Եվ հավատա՛, և տոկա՛.
Կա քո վշտում վեհ խորհուրդ
Եվ Խաչվածին մահ չկա.
Պարզվի՛ր պայծառ դեպի վեր,
Ցոլա՛ հրով անարատ,
Երկրիս մոխիր ու ավեր,
Դո՛ւ անմահ սիրտ, Արարա՛տ...

[1915]