Էջ:Vahan Terian, Collection works, vol. 1.djvu/290

31

***

Դողում է մարմինըդ կիսաբաց,
Խոսքերըդ թվում են հեռավոր,
Շըթունքներդ արնով են հարբած,
Հայացքըդ բոցեղեն է ու խոր։

Քո խելառ խնդությամբ է այսօր
Գինովցած իմ թախիծը խելառ,
Քո սրտի արեգակը բոսոր
Պարզել ես գիշերին իմ խավար։

Ոսկեղեն է հայացքըդ խոցող,
Ժըպիտըդ խենթացնող մի օրոր,
Համբույրըդ խայթում է ալ բոցով —
Անե՛յլա, զորեղ ու զորավոր...