Էջ:Vahan Terian, Collection works, vol. 1.djvu/310

6 Այն աստղե՜րը որպես մոմեր երկնարժան
7 Այն աստղերը, որ անհնչյուն են խոսում
8 Միշտ իրար հետ, իրար կապված ու բաժան.
9 Այդպես և մենք շղթայված ենք իրարու
1О Կարոտագին երազում ենք միշտ իրար.
11 Միշտ իրար հետ, բայց միշտ բաժան ու հեռու
«Մթնշաղի անուրջներ»-ում.
3 Նա իջնում է հուշիկ, որպես իրիկուն,
8 Հավերժաբար իրար կապված ու բաժան։ •
6 և 11 Ինչպես «Հուշարար»֊ում։

8 էլեգիա (էջ 32)

Առաջին անգամ տպագրվել է «Մուրճ», 1906, № 7, (էջ 52) Վահ. Տ. — Գր.
ստորագրությամբ։
2 Պատանքը մութի դաշտերի վերա.
3 Ինչքա՜ն անչար է ինչպե՜ս գեղեցիկ
4 Անաղմուկ նիրհը մահացող օրվա...
5 Պարզ ջըրի վերա եղեգը հանդարտ,
7 Լուռ մտածում են երկինք. գետ ու արտ.
8 Եվ ոչ մի շարժում և ոչ մի հնչյուն...
10 Թախիծս խաղաղ իրիկվա նման.—
11 Ոչ անիծում եմ ցավերը կյանքիս
12 Եվ ոչ տրտնջում բախտիցս ունայն...
Որոշ վերամշակումից հետո մուծվել է «Մթնշաղի անուրջներ}).
2 Մութի պատանը դաշտերի վրա.
8 Ու ո՛չ մի շարժում ու ո՛չ մի հնչյուն։
11 Ես չեմ անիծում ցավերը կյանքիս
12 Ու չեմ տրտնջում վիճակիցս ունայն։

9 Աշնան երգ (էջ 33)

Առաջին անգամ տպագրվել է «Մուրճ», 1906, № 11 —12 (էջ 53) առանց վերնագրի, Վահան Տեր֊Գրիգորյան ստորագրությամբ։
4 Ծածկեցին սև ուղին.
6 Կանաչները աշնան՝ —
8 Գընում են հողմաՀար...
9 8րտահար հողմահար
10 Դողացին մեղմաբար
11 Անուրջները իմ հին
«Մթնշաղի անուրջներ» մուծելուց առաջ այս բանաստեղծությունը, մանավանդ վերջին տունը, հիմնական մշակման է ենթարկվել և ապա գրեթե անփոփոխ