Էջ:Vahan Terian, Collection works, vol. 1.djvu/312

Այս էջը հաստատված է

Մոսկվա: Մշակման մեջ այնքան շատ են տարբերությունները, որ բերում ենք «Նոր կյանք»-ի տեքստը ամբողջությամբ.

Աշո՜ւն է... Անձրև՜... Ստվերներն անձև
Դողում են դանդաղ — ու միապաղաղ

Անձրև՜ ու անձրև՛...

Ճնշում է սիրտս ինչ որ անուրախ

Անհանգստություն...

Ըսպասի՛ր... Լսի՛ր... Ես չեմ կամենում
Անցած հույզերից, անցած հույսերից

Տառապել կրկին.—

Տե՛ս, ցավում է լուռ իմ հոգին նորից,

Իմ հիվանդ հոգին։

Անձրև՜ է... Աշո՜ւն... Ինչո՞ւ ես հիշում,
Մոռացա՛ծ ընկեր, հեռացա՛ծ ընկեր.—

Աշո՜ւն է, աշո՜ւն...

Դու այն տեղ հեռվում, այն աղմկաբեր

Կյանքի դաշտերում...

Աշո՜ւն է... Անձրև՜։ Մշուշներն անձրև
Սողում են դանդաղ — ու միապաղաղ

Անձրև՜ ու անձրև՜...


«Մթնշաղի անուրջներ»-ում.
1 Աշո՜ւն է... անձրև՜... Շշուկներն անձև
2 Մեռնում են դանդաղ... պա՛ղ, միապաղա՛ղ անձրև ու անձրև...
11 Ոսկե տեսիլնե՛ր, անուրջների լո՛ւյս... Ես պաղ մշուշում...

13 «Ինձ թաղեք, երբ կարմիր վերջալույսն է մարում» (էջ 37)

Առաջին անգամ տպագրվել է «Մուրճ», 1906, № 9 (էջ 96) «Stances»
վերնագրով, Վահան Տ. — Գր. ստորագրությամբա:

2 Երբ վերջին գգվանքով արեգակը մեռնող
3 Սարերի արծաթյա կատարին է փարվում
4 Երբ փարվում են ծաղկանց հով ու ցող...
5 Ինձ թաղեք, երբ խաղաղ երեկոն է իջնում
6 Երբ լռում է աղմուկը զվարթ,
8 Երբ տրտում խոկում են լեռ ու արտ...
9 Իմ շիրմին դալկացող հորոտներ ցանեցեք,
10 Որ հանդարտ ու խաղաղ մահանան.
11 Իրիկվա խավարում դուք ինձ ւուռ թաղեցեք,
12 Որ կյանքի հմայիչ շըշուկները չըզգամ:
«Մթնշաղի անուրջներ»֊ում.
6 Երբ լռում է աղմուկը զվարթ,